Skip to content

Staking van nooit eerder geziene omvang bij Kone.

Sinds dinsdagochtend worden bij de firma Kone, Europees marktleider in liften, geen herstellingen en onderhoud meer uitgevoerd op de liften bij klanten van het bedrijf. Dit is een gevolg van een staking van onbepaalde duur bij hun arbeiders. De oorzaak ? De arbeiders worden geconfronteerd met een steeds hoger wordende werkdruk.

 

Tevens heeft de firma besloten om een nieuw planningssysteem in te voeren voor hun interventies met geolokalisering van hun persoon om zo de productiviteit van hun personeel te verhogen door hun verplaatsingen te beperken. Dit zou de aandeelhouders toelaten om nog hogere winstmarges te boeken ten koste van de werknemers. Deze laatste hebben dus besloten om dit niet langer te pikken. Na Brussel, hebben de werknemers van Herstal en Gosselies de staking vervoegd alsmede deze van Loppem, Kontich en Lummen.

De laatste staking tegen de stijgende werkdruk dateert van een tiental maanden terug. Daarnaast had KONE geen staking meer meegemaakt sinds zowat 20jaar. Voor heel wat werknemers van deze generatie is dit de eerste staking van dergelijke omvang.”, legt Grégory Dascotte, syndicaal afgevaardigde van FGTB Metaal, ons uit. Het betreft een historische staking. Nooit eerder had het Finse bedrijf in zijn 30 jaren aanwezigheid in Belgie een mobilisering van die omvang gekend.

De werknemers zijn het zat om als citroenen uitgeperst te worden.

In de afgelopen jaren is de werkdruk onafgebroken blijven stijgen. Er is een permanent tekort aan personeel. Elke werknemer moet ongeveer 200 liften beheren op maandelijkse basis, dit naast de bijkomende wachtdiensten en onderhoudsbeurten, wat een onmogelijke opdracht blijkt te zijn.

Werknemers stapelen dus een achterstand op in hun planning wat zorgt voor heel wat druk op hun chef. Dit heeft als gevolg dat heel wat personeel van de firma Kone met een burn-out te maken heeft als gevolg van de te hoge werkdruk. Het personeelsverloop is zeer groot. Heel wat arbeiders verlaten het bedrijf omdat ze het niet meer pikken om uitgeperst te worden als citroenen en dat voor een beperkt loon.

Werknemers hebben recht op een participatie in de winsten die gemaakt worden door toepassing van nieuwe technologieën.

Desalniettemin is het bedrijf zeer winstgevend. Vorig jaar noteerde men een winst van 1 miljard op Europees niveau. Van die winst werd quasi 900 miljoen aan de aandeelhouders gestort.

De werknemers eisen dus een loonsverhoging aangezien het bedrijf nog betere cijfers zal behalen met het nieuwe geolokalisatie systeem, een verdere verhoging van de werkdruk en verhoogde controle op prestaties van het personeel. De directie stelde hen een premie van netto 500 euro voor op jaarbasis voor wat in feite niets voorstelt in het licht van de behaalde resultaten. “De directie heeft onmiddellijk zeer veel druk uitgeoefend om tot een ondertekend akkoord te komen met de syndicale vertegenwoordiging daar waar we dit voorstel nog dienden voor te leggen aan de werknemers. Dit hebben we intussen wel gedaan waarna zo'n 80% tegen het voorstel en voor een verderzetting van de staking stemde.” verklaart Grégory Dascotte.

De staking gaat intussen zijn vierde dag in en de werknemers zijn vastbesloten om de aktie verder te zetten tot de directie met een geschikter voorstel om de werkdruk te verminderen. Tevens eisen ze een hun deel van de winst als gevolg van de hogere productiviteit bij invoer van nieuwe technologieën. Het zijn de werknemers die de winsten van het bedrijf genereren en ze hebben dus recht op hun deel van de koek. Europese vakbondsbewegingen volgen de strijd van nabij aangezien de uitkomst van deze strijd een nieuwe golf van vastberadenheid zou kunnen geven aan de rest van de werknemers bij Kone en bij uitbreiding in de gehele metaalindustrie.