Françoise De Smedt, fractieleider voor de PVDA in het Brussels parlement, dient een resolutie in zodat de gronden en onbewoonde gebouwen van het Gewest in handen van de overheid blijven. De verkoop van onze gebouwen en terreinen moet volgens haar gestopt worden: "Dat is nodig om betaalbare en kwaliteitsvolle openbare huisvesting te garanderen én tegelijkertijd méér groene ruimten en gemeenschapsvoorzieningen te ontwikkelen.”
Françoise De Smedt: “We weten dat 1,2 miljoen vierkante meter braakliggende terreinen en onbewoonde gebouwen nog steeds eigendom zijn van het Brussels Gewest. Dat blijkt uit een studie van Apache. Die terreinen en gebouwen moeten eigendom van het Gewest blijven. Dat is de enige manier om de controle te behouden over wat ermee gebeurt. En in tegenstelling tot wat ons altijd wordt verteld, is er nog steeds openbare ruimte beschikbaar." Volgens de linkse politica stijgen de prijzen zodra openbare grond wordt verkocht aan projectontwikkelaars en zijn er in onze hoofdstad te veel projecten die niet voldoen aan de behoeften van de Brusselaars.
Volgens Françoise De Smedt is de balans van de regering rampzalig op het gebied van huisvesting, dat nochtans één van haar prioriteiten moest zijn. "De huurprijzen zijn onbetaalbaar. Meer dan 54.000 gezinnen wachten op een sociale woning en het aantal daklozen stijgt voortdurend. We moeten volledig publieke huisvesting voorzien, inclusief sociale woningen, om de wooncrisis aan te pakken en te voorkomen dat de privémarkt de prijzen nog verder opdrijft." Ze wijst ook op de nood aan groene ruimtes. Momenteel zijn die vooral geconcentreerd in bepaalde gemeenten. "We hebben ook vrijetijdsvoorzieningen nodig voor onze jongeren en crèches voor onze peuters," vervolgt ze.
Het is voor Françoise De Smedt absoluut prioritair om de controle te behouden over de gronden in handen van de regio. Het is de enige manier om het gebrek aan betaalbare woningen, openbare parken en kinderdagverblijven aan te pakken. Het PVDA-parlementslid wijst op het voorbeeld van Wenen, waar 60% van haar inwoners in openbare of gesubsidieerde woningen leeft. "Daar is de stad de grootste projectontwikkelaar en beslist ze wat er gebouwd wordt en waar, afhankelijk van de behoeften. Dat is nooit het geval als je de sleutels van de stad aan de betonbaronnen verkoopt," besluit ze.
