Françoise De Smedt, PVDA-fractievoorzitster in het Brussels Parlement: "Met deze hervorming zegt Pascal Smet het ‘legalisme’ aan te pakken dat de ontwikkeling van een meer leefbare stad voor iedereen zou belemmeren. Zijn hervorming doet evenwel het tegenovergestelde. Bij gebrek aan duidelijke regels en doelstellingen zet Smet in feite de deur open naar meer vastgoedspeculatie door grote projectontwikkelaars. Deze vastgoedspeculanten zullen luxeprojecten opdringen waarvan zij een maximale winst verwachten. Dit zal de stad nog ontoegankelijker maken voor Brusselse gezinnen."
Françoise De Smedt: "Door deze hervorming gaan we van een systeem met duidelijke normen en kwantitatieve maatstaven (m2, ...) naar een beoordelingssysteem op basis van een reeks criteria. Het is echter niet duidelijk hoe deze criteria zullen worden beoordeeld en hoe er rekening mee zal worden gehouden. De dichtheid van de gebouwen zal bijvoorbeeld worden beoordeeld naargelang de mix van de wijk, de beschikbare open ruimtes, het behoud van het erfgoed enz. Het probleem hiermee is dat dit nog niets zegt over wat er op basis van deze beoordeling zal worden beslist. Terwijl men aan de behoeften van de inwoners zou moeten tegemoetkomen, en waarvoor een stedenbouwkundige verordening moet dienen. Wij pleiten er bijvoorbeeld voor dat deze verordening vereist dat in alle projecten van meer dan 20 woningen verplicht worden om 30% aan sociale woningen te voorzien".
Voor de linkse verkozene zal Smet, door aan te dringen op minder regelgeving, ook een snellere ontwikkeling van luxe woningen mogelijk maken: "Deze huizen met 15 kamers, die elk voor 900 tot 1.000 euro per maand worden verhuurd, verhogen de winsten van de verhuurders en drijven de huurprijzen in onze regio op, omdat er geen bindende maatregelen zijn om ze tegen te houden. We moeten dat soort praktijken beperken, er niet de rode loper voor uitrollen.”
Een ander aandachtspunt voor de linkse partij is de inrichting van de openbare ruimte: "Pascal Smet wil het aantal auto's op de weg verminderen. Het is duidelijk dat het autogebruik moet worden teruggedrongen, maar daarvoor moeten we rekening houden met de behoeften van de gezinnen die nog niet zonder auto kunnen. Er is al een enorme hoeveelheid parkeerruimte buiten de openbare weg die niet wordt gebruikt. Wij pleiten ervoor dat de parkeerplaatsen op de weg enkel worden opgeheven wanneer er voor de bewoners een oplossing buiten de openbare weg bestaat, tegen dezelfde prijs. Dit staat niet duidelijk in de hervorming. En nog verrassender is dat het openbaar vervoer niet eens nummer één is in de hiërarchie van alternatieven voor de auto, terwijl de modale verschuiving juist daardoor zal plaatsvinden. Met deze hervorming wordt de werkende klasse opnieuw gestraft in haar verplaatsingen."
"Deze hervorming gaat niet over good living, maar over het nog onbewoonbaarder maken van de stad voor vele Brusselse gezinnen die hun huur niet meer kunnen betalen en zich niet meer gemakkelijk kunnen verplaatsen in hun dagelijks leven. De winsten van de projectontwikkelaars krijgen voorrang op de noden van de inwoners", besluit Françoise De Smedt.
