Vandaag werd in het Brusselse parlement gestemd over een tekst “met het oog op een beleid voor de bevordering van diversiteit en de bestrijding van discriminatie binnen de Brusselse plaatselijke ambtenarij”. Een eerste kleine stap maar de strijd is nog lang niet gewonnen. Hieronder kunt u de toespraak van Youssef Handichi, Brussels parlementslid, lezen.
Racisme doodt
Dames en heren ministers, het racisme groeit en zowel in België als in Brussel is de situatie zorgwekkend. Vooral het aantal islamofobe daden zijn de laatste tijd toegenomen.
Ik denk daarbij aan de agressie van de zussen Zahyani, Kaoutar en Nabila, moeders die hun kinderen gingen ophalen aan een Ukkelse school, en die blijkbaar fout gegaan waren omdat zij gesluierd waren. Zij verklaarden dat zij talloze getuigenissen van slachtoffers van islamofobe daden ontvingen nadat de media uitgebreid bericht hadden over de agressie waarvan zij het slachtoffer waren. Deze aanvallen zijn ook seksistisch omdat ze enkel vrouwen treffen.
Het hoeft geen betoog dat islamofobie dood zaait, zoals recentelijk in Nieuw-Zeeland of zoals in 2002, in Schaarbeek, met de moord op de ouders van Kenza Isnasni. Het is de hoogste tijd dat hier een punt achter gezet wordt! Als politieke vertegenwoordigers dragen wij een grote verantwoordelijkheid om racisme en in het bijzonder islamofobe maatregelen, die in de eerste plaats gericht zijn tegen gesluierde vrouwen, te bestrijden. Wij hebben de verantwoordelijkheid om dit islamofobe klimaat en deze discriminatie te bestrijden, omdat die het racisme in de hand werken en tot serieus geweld leiden. Te vaak worden ze gestigmatiseerd, gediscrimineerd, uitgesloten van school, werk, zij zijn slachtoffers van een verkapte heksenjacht enkel en alleen omdat zij een hoofddoek dragen. Je hoeft maar naar de verschillende huishoudelijke reglementen in de gemeenten van onze hoofdstad te kijken. Wat een hypocrisie! Het gebruik van het valse argument van de neutraliteit van het openbaar bestuur om jonge meisjes effectief van de administratie of van de gemeentelijke scholen uit te sluiten is een echt schandaal dat al te lang heeft geduurd.
Op zondag 24 maart betoogden meer dan 6.000 mensen in de straten van Brussel tegen racisme en voor gelijkheid en zij gaven een mooi eerbetoon aan de slachtoffers van het bloedbad van Christchurch. Met een platform dat ondertekend werd door 158 organisaties en met 6 offensieve eisen, onder andere m.b.t. de vrijheid van filosofische en religieuze overtuiging, die al geruime tijd brede ondersteuning van mensen op het terrein vinden.
Dramatische vaststellingen over het gevoerde beleid.
Het is onaanvaardbaar dat in een multiculturele stad als Brussel, de op één na meest kosmopolitische stad ter wereld, de meerderheid van haar werknemers gediscrimineerd wordt op de arbeidsmarkt, zoals uit een recente studie van het Brusselse ABVV blijkt. Bovendien zeggen jullie zelf in jullie inleiding dat België een van de landen met de laagste werkgelegenheidscijfers voor mensen met een migratieachtergrond in Europa blijft, wij zijn de slechtste leerling...wat een schande, hoe lang bent u al aan de macht?
Zelfs het Gewest moet de werkelijkheid van de discriminatie op de arbeidsmarkt en het falen van zijn antidiscriminatiebeleid erkennen. Niet-bindende verklaringen, vertrouwen in zelfregulering van bedrijven en talloze handvesten, labels en andere diversiteitsplannen die al jaren van kracht zijn, werken niet. Er waren geen sancties voorzien, er zijn geen veroordelingen op basis van de antidiscriminatie-ordonnantie van 2008! Na een lange strijd, in het bijzonder met betrekking op de kwestie van de praktijktest (denk maar aan Samira/Cécile), beweert de regering verder te zullen gaan dan de goede bedoelingen en zegt zij het probleem resoluut te willen aanpakken.
Eindelijk !!! Nu, enkele weken voor de volgende verkiezingen, heeft de Brusselse regering besloten om de kwestie van de diversiteit en de discriminatie aan te pakken..... de PVDA verwelkomt deze stap voorwaarts en zal de antiracistische strijd binnen/bij de non-profit voortzetten, zodat goede bedoelingen worden gevolgd door daden!
Kopiëren en plakken
Nochtans is uw wettekst geen echte noemenswaardige vooruitgang ten opzichte van de ordonnantie van 4 september 2008 die tot doel had een diversiteitsbeleid binnen de Brusselse overheidsdienst te waarborgen, het lijkt wel kopiëren en plakken.
« Unia merkt ook op dat het de voorkeur verdient om het toepassingsgebied van de ordonnantie van 4 september 2008 betreffende de bevordering van de diversiteit en de bestrijding van discriminatie binnen de Brusselse plaatselijke ambtenarij uit te breiden tot de lokale ambtenarij in plaats van twee afzonderlijke ordonnanties te handhaven, die nu qua inhoud sterk op elkaar lijken en in wezen alleen in hun toepassingsgebied verschillen» (uittreksel).
Artikel 13 en 14 zijn problematisch, omdat daarin wordt uitgelegd dat direct onderscheid op basis van één van de beschermde criteria geen discriminatie vormt indien er een rechtvaardiging is, in sommige gevallen kan men een rechtvaardiging voor alles vinden om toch maar geen vrouwen met een hoofddoek of mensen met een beperkte mobiliteit enz. in dienst te nemen. Men had de term "rechtvaardiging" ietsje duidelijker kunnen formuleren.
In het commentaar op Artikel 17 m.b.t. de testen wordt ons uitgelegd dat een discriminatie-inspecteur slechts tegen een werkgever kan optreden als, en alleen maar als, er al een klacht tegen hem loopt of dat er een sterk vermoeden bestaat. Er staat niets proactief in, men gaat ervan uit dat mensen geen klacht indienen!
Echte bindende maatregelen ontbreken
- Noodzaak aan een algemene kaderordonnantie m.b.t. alle bevoegdheidsdomeinen van het Gewest, hier beperkt men zich tot de lokale overheden, het Gewest moet al zijn bevoegdheden uitoefenen!
« Indien het het meest geschikt zou zijn om aldus de niet-omzetting van de Europese antidiscriminatierichtlijnen te compenseren, moet Unia herinneren aan zijn reeds lang bestaande en herhaaldelijk herhaalde algemene aanbeveling om een algemene kaderordonnantie voor het Brussels Hoofdstedelijk Gewest (BHG) op te stellen, die van het begin af aan van toepassing is op alle bevoegdheidsgebieden in de regio, in plaats van het aantal ordonnanties of tot specifieke bevoegdheidsgebieden beperkte kaderordonnanties, zoals werkgelegenheid, regionale overheidsdiensten, plaatselijke overheidsdiensten, huisvesting, goederen en diensten, enz., te vermeerderen » (uittreksel)
- Opheffing van het verbod op hoofddoeken in gemeentelijke diensten en op school, schrapping van alle huishoudelijke reglementen die uitsluiten en discrimineren: het verbod op het dragen van een hoofddoek op het werk en in het onderwijs moet opgeheven worden. Dit verbod is onrechtvaardig en belemmert de professionele integratie en de sociale emancipatie. De in de wet verankerde vrijheid van godsdienst en eredienst moet effectief zijn. Dit verbod is in feite vooral gericht tegen moslima’s. Het is onrechtvaardig en belemmert de professionele integratie en de sociale emancipatie. Neutraliteit betekent dat de autoriteiten en de administratie alle burgers op een neutrale en gelijkwaardige manier moeten behandelen. Dit betekent niet dat het gemeenteambtenaren verboden moet worden om hun lidmaatschap van een religieuze of filosofische gemeenschap te tonen.
- Testen: Wat betreft de invoering van anti-discriminatietesten (een strijd die de PVDA samen met de non-profitsector voerde gedurende 2 jaar), zoals deze die door Gosuin voorgesteld werden zijn “light testen”, zonder sancties en zonder proactief karakter. Sinds de invoering van deze maatregel zijn er voor het hele jaar 2018 slechts 4 tests uitgevoerd, wie houdt men hier voor de gek? De mobilisatie zal moeten voortgezet worden om de regering ertoe aan te zetten consequent te handelen: men moet voldoende financiële en personele middelen durven in te zetten, men moet systematische tests, desnoods met sancties, durven uitvoeren op de huizen- en arbeidsmarkt, maar ook op het gebied van de toegang tot administratieve, educatieve en gezondheidsdiensten en zelfs i.v.m. de toegang tot cafés en discotheken.
- Quota's: om de diversiteitsdoelstellingen daadwerkelijk te verwezenlijken, moeten we ambitieuze quota's bepalen. En dit moet ook gelden voor gekwalificeerde en verantwoordelijke functies. Het Gewest moet zijn eigen verantwoordelijkheid opnemen en ambitieuze doelstellingen uitvoeren. Gekwantificeerde doelstellingen moeten ook van toepassing zijn op de samenstelling van de stad en het onderwijzend personeel inzake diversiteit.
- In elke wijk moeten toegankelijke antennes opgericht worden om in geval van discriminatie klacht in te dienen: mensen durven nu geen klacht meer in te dienen. Concreet gesproken: wanneer zorgt u voor een betere toegang tot justitie voor slachtoffers en helpt u hen bij het indienen van een klacht wanneer zij het slachtoffer zijn van discriminatie? De procedures zijn lang, duur en omslachtig en slachtoffers worden niet goed ontvangen. Slachtoffers moeten worden geholpen worden in plaats van aan hun lot overgelaten of soms zelfs ontmoedigd te worden. We willen dat elk buurthuis een antenne wordt waar burgers dit kunnen doen en waar zij de Dienst voor gelijke kansen kunnen verwittigen. Administratieve formaliteiten moeten worden vereenvoudigd en de anonimiteit moet worden gegarandeerd: voor mensen zonder papieren, voor kwetsbare mensen, voor alle inwoners van deze stad. Een snelle registratie van klachten is essentieel om discriminatie te bestrijden.
De PVDA is voorstander van een Gelijkekansenagentschap dat in staat is discriminatie doeltreffend te bestrijden
Dit is een zaak van algemeen belang. Discriminatie is een maatschappelijk probleem dat op iedereen een impact heeft. Daarom moet de Staat zijn verantwoordelijkheid opnemen en bindende, proactieve en systematische maatregelen treffen. Dat is wat hij gedaan heeft met het Federaal Agentschap voor de Veiligheid van de Voedselketen (FAVV), dat opgericht werd naar aanleiding van de dioxinecrisis in 1999 om de voedselveiligheid te controleren, door normen en procedures vast te leggen.
Het wordt ook tijd om het probleem van de discriminatie aan te pakken met een maatschappelijke benadering van gelijke rechten voor iedereen in onze samenleving, om de versnippering tegen te gaan is de concentratie van middelen in een transversale benadering vereist; een Gewestelijke Inspectiedienst voor gelijkheid, die tot taak heeft discriminatie te voorkomen, te bestrijden en uit te roeien daar waar deze zich voordoet, zou een eerste stap zijn in de richting van een Federaal agentschap en zou een ambitieus signaal zijn, om het hoofd te bieden aan de uitdagingen en dramatische bevindingen die we lijken te delen.
De Brusselse regering zou zo het goede voorbeeld geven.
