Het politieke fiasco rond Metro 3: de PVDA vraagt een onderzoekscommissie

Françoise De Smedt, fractieleidster van de PVDA in het Brussels Parlement: "Wat het Rekenhof in zijn verslag beschrijft, is een schandaal van politieke onverantwoordelijkheid en gebrek aan controle tegenover privéconsortia. Alles wat de PVDA al jaren aanklaagt over het project Metro 3 wordt vandaag zwart op wit bevestigd door een onafhankelijk orgaan. Gezien de ernst van de feiten vragen wij een parlementaire onderzoekscommissie."

Françoise De Smedt: "In haar verslag schetst het Rekenhof een rampzalig beeld van het project Metro 3. De geraamde kostprijs is geëxplodeerd: van 1,3 miljard euro in 2012 tot bijna 4,8 miljard euro in 2024. Een privéconsortium (SM Toots-Besix-Jan De Nul-Franki) heeft geweigerd de werken uit te voeren en weigerde een meerkost van 150 miljoen euro en een vertraging van 8 jaar te verantwoorden, met schendingen van de wet op de overheidsopdrachten. Er zijn grote fouten van gebrek aan voorzorg: een onderschatting van de totale kosten van het project van bij het begin, een gebrek aan grondige voorbereidende studies, enzovoort. Een belangrijk openbaar project is toevertrouwd aan een privéconsortium dat de wet dicteert, de werven blokkeert en de kosten opdrijft zonder rekenschap af te leggen. Ondertussen laten de politieke partijen die willen dat het huidige project doorgaat, de Brusselaars de rekening betalen. Dat is totaal onverantwoord."

Gezien de ernst van de vaststellingen vraagt de PVDA de oprichting van een parlementaire onderzoekscommissie over het project Metro 3. Françoise De Smedt: "Het Parlement moet opnieuw het heft in handen nemen, onderzoek voeren en verantwoording eisen. Deze commissie moet volledige duidelijkheid scheppen over:

De politieke en administratieve verantwoordelijkheden in de tekortkomingen van het project;

1. De voorwaarden voor de toekenning en uitvoering van de overheidsopdrachten;
2. De rol en verantwoordelijkheden van het consortium SM Toots en de beslissingen van de MIVB en Beliris;
3. De financiële en technische keuzes die hebben geleid tot de kostenexplosie;
4. De aantasting van transparantie en democratische controle."

Tot slot besluit ze: "De Brusselaars hebben het recht te weten hoe miljarden euro’s aan publieke middelen kunnen verdwijnen in een project dat zo ondoorzichtig wordt beheerd. In afwachting bevestigen wij ons vertrouwen te hebben verloren in dit project en vragen wij dat alles wordt herbekeken in afwachting van de conclusies van het onderzoek."